الگوی ساختاری رابطه پیوند معنوی با سرمایه روان شناختی و بهزیستی معنوی در پرستاران

چکیده مقدمه: پیوند معنوی یکی از پدیده هایی مهم برای پرستاران و مراقبت از بیماران است. اما اینکه مدیران پرستاری برای طراحی محیط کار چگونه از این عامل مهم بهره گیرند که بهزیستی معنوی برای پرستاران حاصل شود، نیاز مند شناخت عوامل دیگری نیز هستند. هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه بین پیوند معنوی با سرمایه روان شناختی و بهزیستی معنوی در میان پرستاران انجام شد. مواد و روش ها: پژوهش حاضر توصیفی و مقطعی بوده که در سال (1392) در یک بیمارستان دولتی در شهر اصفهان انجام شده است. نمونه پژوهش 145 پرستار بودند که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای جمع آوری داده ها شامل پرسشنامه پیوند معنوی کینجرسکی و اسکرایپ نک(2006) ، پرسشنامه سرمایه روان شناختی مک گی (2011) و پرسشنامه بهزیستی معنوی گل پرور(2013) بودند. برای تعیین پایایی ابزار نیز از آلفای کرونباخ استفاده گردید که ضریب پایایی به ترتیب (72% ، 93% و 95% ) به دست آمد. داده ها با استفاده از مدل یابی معادله ساختاری و از طریق amos نسخه 16 و spss نسخه 18 تحلیل گردید. یافته ها: نتایج نشان دادند که پیوند معنوی ، سرمایه روان شناختی را و سرمایه روان شناختی و پیوند معنوی، بهزیستی معنوی همبستگی پیش بینی می کنند (01/0>p). نتایج مدل یابی معادله ساختاری و تحلیل واسطه ای حاکی از آن بود که سرمایه روان شناختی متغیر واسطه ای پاره ای است. بدین معنا که پیوند معنوی هم به طور غیر مستقیم (از طریق تقویت سرمایه روان شناختی) و هم به طور مستقیم می تواند بهزیستی معنوی پرستاران را تقویت کند. پیوند معنوی (32 درصد) از واریانس سرمایه روان شناختی و سرمایه روان شناختی و پیوند معنوی ( 55 درصد) از واریانس بهزیستی معنوی را تبیین نموده اند. نتیجه گیری: لازم است مدیران پرستاری، ارتقاء سرمایه روان شناختی را با تقویت امیدواری، خودکارامدی، تاب آوری و خوش بینی پرستاران، به صورت محسوس تری فراهم نمایند. آموزش های حین خدمت لازم را در این موضوعات برای تقویت سرمایه روان شناختی به آن ها ارائه نمایند تا توان روانی بالاتری برای برقراری انسجام و سازگاری در معنا، هدف و ارزش ها در زندگی خود(بهزیستی معنوی) بدست آورند.